John Parr
 John Parr w 2011 | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1952 |
|---|---|
| Pochodzenie |
Wielka Brytania |
| Instrumenty |
gitara, pianino, syntezator |
| Gatunki |
muzyka pop |
| Aktywność |
od 1975 |
| Strona internetowa | |
John Stephen Parr (ur. 18 listopada 1952 w Worksop) – brytyjski muzyk, gitarzysta i autor tekstów muzyki pop, którego szczyt popularności przypadał na połowę lat 80. XX w. Sprzedał ponad 10 mln płyt na całym świecie, autor soundtracków do kultowych filmów dekady[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]John Parr urodził się w Worksop w Wielkiej Brytanii. Swoją karierę muzyczną rozpoczął jako 12-latek współtworząc wraz z dwoma szkolnymi kolegami grupę The Silence z którą osiągnął nawet pewien sukces (odbyli tournée po Europie). Następnie na krótko związał się z zespołem Ponders End. Występy w żadnej z tych grup nie były mu jednak w stanie zapewnić kontraktu płytowego – podstawy sukcesu komercyjnego w muzycznym showbiznesie. Dopiero oferta ze strony wytwórni „Carlin Music” złożona Parrowi w 1983 roku oraz propozycja od Meat Loafa napisania kilku piosenek do jego płyt (albumy: Bad Attitude, Blind Before I Stop) otworzyły mu drogę do światowej kariery.
W 1984 Paar wydał swój pierwszy solowy singiel pt. Naughty Naughty, który okazał się dość dużym sukcesem na rynku amerykańskim (23 miejsce w Hot 100 tygodnika Billboard)[2]. Rok później, podczas jednej z tras koncertowych po Stanach z zespołem Toto, od jednego z czołowych producentów muzycznych na rynku amerykańskim Davida Fostera otrzymał propozycję napisania soundtracka do filmu Ognie świętego Elma. Sam film zyskał „względną” popularność, jednak piosenka w wykonaniu Parra, która mu towarzyszyła, stała się absolutnym hitem na całym świecie, numerem jeden w Stanach Zjednoczonych[3]. Dziś jest jednym z najbardziej znanych utworów muzyki pop lat 80., a samemu wykonawcy przyniosła sławę, nominację do nagrody Grammy oraz możliwość koncertowania u boku tak znanych gwiazd jak Céline Dion, Paul Anka, Rob Lowe, Roger Daltrey, Tina Turner, The Beach Boys, John Travolta. W następnych latach Paar był również autorem lub wykonawcą soundtracków do filmów: Quicksilver i American Anthem z 1986 (wespół z Marilyn Martinem), Trzech mężczyzn i dziecko oraz The Running Man i Blisko ciemności z 1987[1]. Większość z tych filmów, jeśli nawet okazała się hitami swojej dekady, dziś uległa już zapomnieniu, jednak ich soundtracki z udziałem Parra (autorstwo lub wykonanie) wciąż są pamiętane i często odtwarzane w „mediach”. Z tego okresu na swoim artystycznym koncie Paar ma również autorstwo piosenek Toma Jonesa, The Monkees, Tygers of Pan Tang, Bucks Fizz. Brał udział w największych koncertach i show dekady, m.in. w „New Year Christmas Show” w Londynie w 1985. Imprezy te gromadziły miliony ludzi, a dla samego Parra zaowocowały światową popularnością i lukratywnymi kontraktami reklamowymi na następne lata, m.in. ze strony producentów odzieży, kosmetyków itp. Stały się również dla niego przepustką do świata filmu. W 1989 Paar zagrał główną rolę w rock-operze pt. Paris, która zdobyła liczne nagrody, głównie za ścieżkę dźwiękową.
W 2006 roku Paar powrócił do branży muzycznej po blisko 10-letniej nieobecności. Chociaż wciąż odnosił sukcesy, nigdy już nie odzyskał poprzedniej popularności. Remiks jego najsłynniejszego przeboju St. Elmo's Fire ponownie znalazł się na czołówkach światowych list przebojów w 2006. W 2007 roku odbył tournée po Kanadzie z Bryanem Adamsem oraz zaangażował się w działalność charytatywną niepełnosprawnego sportowca Ricka Hansena[4]. W 2007 roku był autorem soundtracka do filmu Bracia Solomon. W 2011 towarzyszył Richardowi Marxowi w jego tournée po Wielkiej Brytanii. Obecnie (2014) współtworzy grupę „Acoustic Fever”, która w 2013 wydała swój pierwszy album. Od kilku lat głównym polem jego aktywności pozostaje działalność charytatywna.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1984 John Parr
- 1986 Running the Endless Mile
- 1989 Paris
- 1992 Man With a Vision
- 1996 Under Parr
- 2011 Letter to America
- 2012 The Mission
- 2013 Acoustic Fever
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1984 Naughty Naughty
- 1985
- Magical
- St. Elmo's Fire
- Love Grammar
- 1986
- Don't Leave Your Mark on Me
- Rock 'n' Roll Mercenaries (z Meat Loafem)
- Blame It on the Radio
- Two Hearts
- Running the Endless Mile
- Don't Worry 'Bout Me
- 1988 Restless Heart
- 1990 Always on my Mind
- 1991 Westward Ho
- 1992
- Man With a Vision
- It's Startin' All Over Again
- 1996
- The River Runs Deep
- Size of the Boat
- Secrets
- 2006
- St. Elmo's Fire (recording)
- New Horizon (remiks)
- 2007 Walking Out of the Darkness
ścieżki dźwiękowe do filmów
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Utwór | Film |
|---|---|---|
| 1985 | "Love Grammar" | Lot Świerkowej Gęsi |
| "Steal You Away" | ||
| 1986 | "Two Hearts" | Amerykański Hymn |
| "Through the Night" (feat. Marilyn Martin) | Żywe Srebro | |
| 1987 | "St. Elmo's Fire (Man in Motion)" | Ognie św. Elma |
| 1988 | "Restless Heart" | Uciekinier |
| 1990 | "Always on my Mind" | Butterbrot |
| 1991 | "Westward Ho" | Wakacje z trabantem |
| "White doves have crossed the borders" | ||
| 2019 | "The Minute I Saw You" | Trzech mężczyzn i dziecko |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Barbara Terry: Grammy Nominated Singer-Songwriter John Parr Returns to the USA with his “Letter To America” Tour 2011 and a Double Album by the Same Name. [w:] prweb.com [on-line]. 2011-05-13. [dostęp 2015-01-07]. (ang.).
- ↑ John Parr. [w:] billboard.com [on-line]. [dostęp 2015-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2015)]. (ang.).
- ↑ Jan DeKnock: „St. Elemo's fire” smokes out Tina Turner for top spot. [w:] Chicago Tribune. Archives [on-line]. 1985-09-13. [dostęp 2015-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
- ↑ Man In Motion World Tour’s Theme Song Celebrates 25 Years. [w:] rickhansen.com [on-line]. 2010-09-07. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)]. (ang.).